ඔබ මෙමට බෝසත්

පැරද සිය වෙණ වැයුම තත් බිදී දුක්බරව

සැඩ පරුස බස් වෙතින් පලා යන මූසිලට

කතාකර ගුත්තිල හවස්කර වන මැදට

නොදුන් ශිල්පය ගන්න එන්න අද හවස්කර 

රජුන් වෙත කරන මෙහෙ නුඹට බැහැ මට දෙන්න

මම විඳපු ඒ දුකින් ඇවසි පුත මුදවන්න

මේ වනය තුළ නුඹට දෙමි ඉතින් අවසන්ම

මා පවා වයා නැති මෘදු වැයුම් ඉසියුම්ම 

වැයුම් පමණද පුත සුසර කර වීනාව

නිසි පමණ තද කොට බුරුලේද පමණට

නිපුන ශිල්පය හදින් සොයාගෙන රමණීය

අහස් තල හිස්කමේ ගැඹුරු නිල කැඳවන්න 

තිබෙයි පුත යම් තතක තියුණු රාවයෙ ගැඹුර

පිරිමැදුම ඉවසවා ගත නොහැකි හඬ පරම

තියුණු කඩු කිනිස්සෙන් හදට ඇන පාරවන

හදවතින් වෙන් නොකර සුරත පාවී වැයෙන 

ඉතින් පුත කමටහන ගෙන යන්න වනමැදට

තරු පිරුණු වේදිකා නොකැඳවයි නිහඩ බව

හූ කියා කෑ ගසා මත් බඳුන් පෙරළගෙන

කුමන වෙණ වැයුම් වෙද මාලිගේ මගුල්වල